Me vitta, ógru fi surva a rucca
ch'a sèntu zà sghizze:
nì rimma, nì cüna, nì bucca
de donna, nì man ciü d'amigu.
E mazu che inturnu u me s-ciuppa
a dóme regordu d'in mazu ciü antigu.
U ariva a to vuxe de fiêu
in tantu segrù: a me canta
ciü duse de stu ruscignêu
c'u ciange acciattàu in t'ina cianta.
O vuxe d'amigu, ti arivi,
e a tèra a repìa curù:
i crij di garsùi i se fan vivi,
e manze i brimùra d'amù
e turna a me perdu,
destrigàu in sce l'èrba,
a respió u vérdu.
<<BErLIN.jpg>>
No comments:
Post a Comment